czwartek, 31 lipca 2014

Otyłość wśród dzieci i młodzieży

Coraz częściej spotyka się na ulicy dziecko lub nastolatka, który w ręku trzyma kebaba, tortille czy hamburgera i jego wygląd przypomina `pączka`. Wszystko jest spowodowane złymi nawykami odżywiania i brakiem aktywności fizycznej. Oglądając swoje rodzinne albumy fotograficzne widziałam siebie z przed 5-10 lat. Wcale nie byłam gruba czy otyła, ale wręcz normalna do swojego wzrostu (zaliczałam się do najniższych). Od małego uwielbiałam jazdę na rowerze czy hulajnodze. Całymi dniami spędzałam czas na podwórku z rówieśnikami. Jadłam to co wszyscy - przyznaję się z ręką na sercu, że dzień bez zjedzonego batonika to był dniem straconym. Od ponad 3 lat w ustach nie miałam tafelka czekolady i  kawałka chipsa. Było to moje postanowienie adwentowe i tak pozostało do dnia dzisiejszego - z czego bardzo się cieszę. Od czasu do czasu zjadłam domowego hamburgera czy pizzę. Na mieście rzadko jadłam, a nawet wcale. Wracając do ruchu fizycznego... Sama widzę u swoich rówieśników, którzy za wszelką cenę chodzą do lekarza rodzinnego po zwolnienie z wf'u, bo nie chce im się ćwiczyć. Jak tak można? Uwielbiam wf i od czasów podstawówki nie opuściłam ani jednej lekcji. Jest to po prostu lenistwo czy odrzucenie?



Jakie są przyczyny otyłości wśród dzieci i młodzieży?

  • złe nawyki żywnościowe (fast foody, nie regularność posiłków, zbyt mała ilość spożywanej wody)
  • brak aktywności fizycznej
  • zbyt długie siedzenie przed komputerem i telewizorem 
  • rodzice sami częstują nie zdrowym jedzeniem
  • złe nastawienie do zdrowej żywności
  • kupowanie chipsów, coli w szkolnych sklepikach 
  • nagradzanie dzieci słodyczami 
Jak temu zaradzić?
  • do jadłospisu wprowadzić zdrową żywność (dużo owoców, warzyw, chudego mięsa)
  • zwiększyć aktywność fizyczną (ćwiczenie na lekcjach wychowania fizycznego, jazda na: rowerze, hulajnodze, rolkach, deskorolce)
  • uczyć od małego czym jest zdrowe odżywianie i jakie są tego wady 

Najlepszą motywacją dla małych dzieci, chociaż nie tylko jest wykonywanie kolorowych posiłków w postaci kanapek w kształcie głowy kotka, kwiatuszka itd. W ten sposób zachęcamy naszego urwisa do zjedzenia posiłku. 

Wiele razy do tego wracam, że śniadanie do podstawa dnia. Dzięki niemu lepiej funkcjonujemy i dodajemy sobie energii.

Jak skomponować najlepsze śniadanie?
  • owsianka z owocami
  • pełnoziarniste tosty z domywam masłem orzechowym
  • jajecznica z pomidorami i szczypiorkiem
  • warzywny omlet 
Pierwsze śniadanie zjedzone, a co na drugie?
  • domowy batonik muesli
  • garść orzechów (laskowych, włoskich, pistacjowych)
  • kanapka z chleba pełnoziarnistego lub razowego z chudą wędlina, twarożkiem, ulubionym warzywem
  • jogurt naturalny z owocami i płatkami owsianymi
  • owoc (banan, jabłko, brzoskwinia itd) 
Oczywista sprawa: Pamiętajcie o WODZIE! Jeśli nie lubcie samej dodajcie ulubione owoce lub warzywa w ten sposób rozbudzi większy smak, ale również wprowadzi składniki mineralne. 

                                                                           photo © Google
Autor:

6 komentarzy:

  1. Matrelsy31 lipca 2014 18:16

    Bardzo przydatny post. W końcu coraz więcej ludzi cierpi na otyłość, czas zacząć z tym walczyć. Ja osobiście uwielbiam aktywność fizyczna i nie wyobrażam sobie dnia bez zjedzenia jakiegoś owoca :D
    matrelsy.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Unknown31 lipca 2014 18:19

    ważne jest też to, co dziecko jadło gdy poznawało jedzenie, czy jako trzylatek, przyjmowało płatki czekoladowe na mleku, lub parówę z korniszonem, czy może coś bardziej wymagającego... te pierwsze smaki mam wrażenie determinują dalsze wybory kulinarne naszych pociech, wiem bo mam dwójkę. Przy pierwszym popełniłam sporo błędów, drugie karmiłam modelowo - do dziś nie tknie słodkiego napoju, słodycze jada sporadycznie i zaledwie kilka rodzajów, uwielbia czosnek, ajwar, pesto. to mój sukces.

    OdpowiedzUsuń
  3. Klaudia Cebula31 lipca 2014 22:43

    Wszystko ale z głową, takie jest moje podejście w tym temacie.
    Jeśli dziecko ma prawidłową wagę, to nie powinniśmy od czasu do czasu odmawiać mu słodyczy. Jeśli jego waga wzrasta i sygnalizuje niebezpieczeństwo nadwagi, to ograniczenia należy stosować, lub udać się do dietetyka.
    Jednak sama uważam, że należy wykluczyć świadomy cukier z diety dziecka, bo jeśli spożywa od czasu do czasu słodycze, to nie ma potrzeby zasładzać go dodatkową herbatą czy kakaem z cukrem.
    A na fast food też od czasu do czasu można sobie pozwolić :)

    Przez długi okres czasu miałam podobne podejście do Twojego, zero słodyczy, zero niezdrowego jedzenia - u mnie to przerodziło się w obsesję i zaburzenia odżywiania. Teraz wprowadzam powoli do diety słodkości i raz na kilka tygodni pozwolę sobie na zjedzenie tortilli na mieście.
    Nie wolno przeginać ani w jedną ani w drugą stronę.

    Nadmierne karmienie dzieci jest krzywdzące, ale odmawianie im czekoladki czy batonika też nie przyniesie pozytywnych konsekwencji.

    OdpowiedzUsuń
  4. Decorate a Cake31 lipca 2014 22:43

    tak samo jak ty nie rozumiem zwolnień z wf... dla mnie szkoła bez wf była by nudna. Jeżeli w jakiś dzień nie miałam ani jednej lekcji wf, od razu źle się czułam, ruch to podstawa wszystkiego! Nie rozumiem niektórych rodziców, czemu robią dzieciom takie rzeczy....

    OdpowiedzUsuń
  5. Idża1 sierpnia 2014 20:23

    Wiem , ze niektorzy mają z tym duży problem , ale jest wiele dzieci , które są strasznie otyłe i nawet nie myślę o tym jak same się do tego doprowadziły , ale o tym jak ich rodzice mogli do tego doprowadzić.
    a owsianka z owocami zdecydowanie mój specjał, zapraszam na mojego fitbloga :) http://healthylifethroughmyeyes.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  6. Unknown1 sierpnia 2014 23:52

    Nigdy nie lubiałam WF-u zwolniłam sie jak tylko mogłam i chodziłam po szkole na basen i siłownie oraz biegałam.

    W szkole wf była zawsze bardzo niehigienicznym zajęciem. Nie było gdzie się spokojnie wykąpać, a nawet jak było (w LO) to nie było czasu! W końcu trzeba było wdrapać się na 3-cie piętno na następną lekcji a miało się tylko 10min. Nie mówię już o tym smrodzi w klasie po wf-i.. szczególnie jak w LO wpadli an pomysł wf-u na 7rano.

    WF dla mnie koszmar! Zawsze kochałam sport i go uprawiaąłm ale poza szkoła.

    Co do jedzenia to widzę różnicę między mną a dzieciakami w wieku mojego chrześniaka - 14lat różnicy. Ja miałam do szkoły domowe kanapki i soczek lub wodę, a oni 5 czy 10zł.


    Całuski
    Karola z TuSiePisze

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)